16. jul, 2012
Het nieuwe alwéér...
Er was een meneer en die reageerde op de vraag van de interviewer over (wat vind je van) “Het Nieuwe Werken” als
volgt: “Flauwekul HNW. Gewoon naar de zaak en werk meenemen naar huis wat je thuis kunt doen. Al die Hypes....pfff .
Ook
dat iPhonen en Getwitter. Waar zijn we mee bezig. “
Ik begrijp deze meneer uiteraard volkomen. Ik snap zelf ook nog steeds niks van dat getwitter (maar ja; ik heb dan ook geen iPhone/Pad/dinges). Niettemin, lijkt het wel alsof deze meneer gewoon een beetje ongelukkig is. Dat zet hij dan op zijn Social Network. Niet eens een vraagteken aan het einde van de zin: nee, hoor, het is zo: wáár zijn we mee bezig. Punt.
Ik zie een actief gepensioneerde Moppersmurf, een persoon die gisteren zijn nieuwe iPad in bad heeft laten vallen toen hij probeerde zijn 3-jarige kleinzoon van eruit vallen probeerde te behoeden. En dat hij die iPad van zijn dochter heeft gekregen maar zónder gebruiksaanwijzing; ze had ‘m al helemaal gebruiksklaar voor hem: “Hier pa, voor je zaak, ben je weer helemaal geüpdate!”
Want hij was, na jaren voor de baas te hebben gewerkt, voor zichzelf begonnen. En echt niet onverdienstelijk maar ja, het is geen sinecure in deze tijd dus die nieuwe laptop was er nog even niet van gekomen. En hij kon niet toegeven dat hij dat eigenlijk nodig had, die gebruiksaanwijzing. En ook trouwens een bril om de gebruiksaanwijzing te lezen. En dat hij eigenlijk liever gewoon vanachter zijn laptop werkt. Zijn oude, inmiddels kapotte laptop, compleet vertrouwd.
Waarschijnlijk zit deze meneer al enigszins aan de bovenkant van de huidige werkbare leeftijdsladder. En dus heeft hij zo’n beetje de grootste omwentelingen qua werken en mogelijkheden meegemaakt; van typemachine via Commodore 64 naar laptop. Van langspeelplaat naar cassettedeck naar walkman, discman en i-pod om nog eens wat te noemen. En toen zeiden ook mensen van: “pffff, alwéér wat nieuws! Waar gaat dat heen? Waar zijn we mee bezig”.
Maar zo hard de technologie vooruit dendert, zo loopt de vaart er bij ‘den mensch’ uiteindelijk wel uit. Slijtage, afbreuk en verroesting treedt op. Niet alleen fysiek maar ook in de kop en het gevoel. Met het grijzer worden der haren, komt het geheugen en de sluitspier vanzelf te verjaren, dat zei mijn oma altijd. En zoals bekend: zij was een wijs vrouw. Deze meneer heeft er misschien gewoon last van dat de veranderingen voor hem inmiddels net iets sneller gaan dan hijzelf. Dat hij ze zelfs nodig heeft om mee te mogen doen. Want met de bestaande middelen hoeven we de grenzen van ons fysiek niet meer als belemmerend te ervaren. Een stel doorligplekken, slecht zittende kunstgebitten of zwakke enkels doen er niet zoveel meer toe. Kwiek en fier vanuit je rolstoel achter je skype zitten te conference-callen op internationaal niveau en ondertussen de aandelen in de gaten houden en je bestelling voor incontinentieslips via de website van de apotheek doen. Dat is nog eens Het Nieuwe Werken! Of Het Nieuwe Leven of…en… Maargoed.
Ook al kun je tegenwoordig nog prachtig fier en fit ondernemen tot je 80e gewoon vanuit je rollater, dat wil niet zeggen dat je toch niet effetjes, zonder dat je het wist, voorbijgegaan wordt door strakke, ambitieuze, jonge en slimme iPaddende, niet-brildragende, flexibel denkende concurrenten. Die misschien nog niet de ervaring en alle juiste kennis hebben maar wel de laatste snufjes op technologie en internetshit. Dat geeft voorrang, hoe dan ook.
Dus heeft hij er de balen van. Ik zou daar persoonlijk ook chagrijnig van worden. Nu nog niet. Over een paar jaar. Het schiet al op. Dus ik geniet nog even zo lang het kan. Effe m’n Facebook bijwerken en strak trekken….
Ik begrijp deze meneer uiteraard volkomen. Ik snap zelf ook nog steeds niks van dat getwitter (maar ja; ik heb dan ook geen iPhone/Pad/dinges). Niettemin, lijkt het wel alsof deze meneer gewoon een beetje ongelukkig is. Dat zet hij dan op zijn Social Network. Niet eens een vraagteken aan het einde van de zin: nee, hoor, het is zo: wáár zijn we mee bezig. Punt.
Ik zie een actief gepensioneerde Moppersmurf, een persoon die gisteren zijn nieuwe iPad in bad heeft laten vallen toen hij probeerde zijn 3-jarige kleinzoon van eruit vallen probeerde te behoeden. En dat hij die iPad van zijn dochter heeft gekregen maar zónder gebruiksaanwijzing; ze had ‘m al helemaal gebruiksklaar voor hem: “Hier pa, voor je zaak, ben je weer helemaal geüpdate!”
Want hij was, na jaren voor de baas te hebben gewerkt, voor zichzelf begonnen. En echt niet onverdienstelijk maar ja, het is geen sinecure in deze tijd dus die nieuwe laptop was er nog even niet van gekomen. En hij kon niet toegeven dat hij dat eigenlijk nodig had, die gebruiksaanwijzing. En ook trouwens een bril om de gebruiksaanwijzing te lezen. En dat hij eigenlijk liever gewoon vanachter zijn laptop werkt. Zijn oude, inmiddels kapotte laptop, compleet vertrouwd.
Waarschijnlijk zit deze meneer al enigszins aan de bovenkant van de huidige werkbare leeftijdsladder. En dus heeft hij zo’n beetje de grootste omwentelingen qua werken en mogelijkheden meegemaakt; van typemachine via Commodore 64 naar laptop. Van langspeelplaat naar cassettedeck naar walkman, discman en i-pod om nog eens wat te noemen. En toen zeiden ook mensen van: “pffff, alwéér wat nieuws! Waar gaat dat heen? Waar zijn we mee bezig”.
Maar zo hard de technologie vooruit dendert, zo loopt de vaart er bij ‘den mensch’ uiteindelijk wel uit. Slijtage, afbreuk en verroesting treedt op. Niet alleen fysiek maar ook in de kop en het gevoel. Met het grijzer worden der haren, komt het geheugen en de sluitspier vanzelf te verjaren, dat zei mijn oma altijd. En zoals bekend: zij was een wijs vrouw. Deze meneer heeft er misschien gewoon last van dat de veranderingen voor hem inmiddels net iets sneller gaan dan hijzelf. Dat hij ze zelfs nodig heeft om mee te mogen doen. Want met de bestaande middelen hoeven we de grenzen van ons fysiek niet meer als belemmerend te ervaren. Een stel doorligplekken, slecht zittende kunstgebitten of zwakke enkels doen er niet zoveel meer toe. Kwiek en fier vanuit je rolstoel achter je skype zitten te conference-callen op internationaal niveau en ondertussen de aandelen in de gaten houden en je bestelling voor incontinentieslips via de website van de apotheek doen. Dat is nog eens Het Nieuwe Werken! Of Het Nieuwe Leven of…en… Maargoed.
Ook al kun je tegenwoordig nog prachtig fier en fit ondernemen tot je 80e gewoon vanuit je rollater, dat wil niet zeggen dat je toch niet effetjes, zonder dat je het wist, voorbijgegaan wordt door strakke, ambitieuze, jonge en slimme iPaddende, niet-brildragende, flexibel denkende concurrenten. Die misschien nog niet de ervaring en alle juiste kennis hebben maar wel de laatste snufjes op technologie en internetshit. Dat geeft voorrang, hoe dan ook.
Dus heeft hij er de balen van. Ik zou daar persoonlijk ook chagrijnig van worden. Nu nog niet. Over een paar jaar. Het schiet al op. Dus ik geniet nog even zo lang het kan. Effe m’n Facebook bijwerken en strak trekken….
Posted 17th June 2011 by K. Rehorst
